Vorige week zondag gaven we onder een stralende najaarszon het startschot van de bewegingsweek. Het was een beetje dubbel. Hier hebben we zo lang naartoe gewerkt, de weergoden waren ons goed gezind, alleen corona strooide roet in het eten. Jerry, Thibau en ik kregen het aangename gezelschap van Helen om 5km te wandelen.
We hebben bijna iedere avond, heel gewoontegetrouw, onze avondwandeling gemaakt. Jerry staat ons soms al aan de deur op te wachten om te gaan wandelen. Voor hem is dit al een deel van zijn routine geworden. Het enige waar hij niet mee om kan is druk. Alles moet op zijn tempo gaan. Ik kan dus niet binnen komen waaien en als doel hebben dat we binnen 15 minuten op pad zijn…
In de voormiddag starten de bewoners langzaam op. Gelijk ne goede diesel 😉
Maar vandaag moesten we in de voormiddag onze wandeling maken als we het droog wilden houden. Daarom dat ik vandaag geen doel wilde stellen. We volgden Jerry zijn tempo. En als altijd liet hij zonder woorden weten dat hij op hoedjes wilde fluiten, helicopterkes wilde gooien en de bladeren onder zijn voeten horen ritselen.
Toen ik aan hem vroeg of hij ook de herfst kon ruiken, trok hij een blad van de boom om er aan te ruiken. Dus, denk maar niet dat hij niets meer begrijpt!
Een klein duiveltje dat ons vandaag gezelschap hield fluisterde in zijn oor om een bladerendouche te nemen. En dan zie je het ondeugd in zijn ogen. Alleen neemt hij geen initiatief meer. Maar hij geniet nog steeds van deugnieterij waar hij altijd haantje de voorste in was.
Dus ook vandaag weer een zalige wandeling! Bedankt mama voor je gezelschap.
Ook al is dit het einde van de bewegingsweek, wij blijven trainen zodat we, zodra het kan, onze 10k challenge kunnen doen…
Ik wil iedereen oproepen om te blijven wandelen en jongdementie in de kijker te blijven plaatsen. Want alleen dan kunnen we iets veranderen.
Aan iedereen die deze week heeft meegestapt : bedankt!
#yeswecan #overdebrug #jongdementie