Af en toe kom je ze tegen … mensen met passie voor hun job, hun sport, hun projecten, …
Wel, gisteren moesten we afscheid nemen van Tony.Tony was een persoon met een diepe passie voor zijn sport, basketbal. Maar ook daarbuiten was hij steeds geïnteresseerd in de sport van anderen … hij kon op familiefeesten uren luisteren … oprecht luisteren.
Hij volgde van op afstand de triatlonbelevenissen van Maarten en Merel en stuurde af en toe een berichtje om hen te feliciteren met hun prestaties. Wel, die berichtjes van nonk Tony zullen ze nu moeten missen. In heel veel kranten lazen we dat de sportwereld een icoon verloor, wel zijn echtgenote en dochter hebben veel meer verloren. Zij hebben veel te vroeg hun lieve echtgenoot en papa moeten afgeven. En toch is er veel dankbaarheid.
Met dit kleine stukje te schrijven wil ik dank je wel zeggen … dank je wel om je in te zetten voor mooie projecten, voor het WWF, …
Maar ook een dikke dank je wel om mij te begeleiden met mijn eindwerk kinesitherapie … ik zal nooit de trots in je ogen vergeten. Wel het respect dat je steeds uitdroeg, hebben we ook voor jou. We zullen ons blijven inzetten om iedereen de kans te geven om te kunnen sporten. Rust zacht, nonk Tony.
