Heb je je ooit al afgevraagd hoe het voor iemand met jongdementie is om eens op restaurant te gaan? Zoveel prikkels om je heen, een plaats waar je je weg niet kent, met vork en mes eten als dat eigenlijk al niet meer zo evident is, al de mensen die je aankijken …Heb je je ooit al afgevraagd hoe het voor een mantelzorger is om samen met een partner met jongdementie op restaurant te gaan? Je doet er alles aan om je partner een veilig gevoel te geven, je zoekt of reserveert het rustigste plaatsje in de zaak, je probeert de blikken van anderen te negeren, of je blijft gewoon thuis en kookt dan maar zelf al genoten jullie vroeger zo van de uitjes samen.
Al een tijdje zet Rick de Leeuw zich in voor mensen met jongdementie en hun mantelzorgers. Hij draagt een enorm warm hart uit naar deze mensen die in de maatschappij vaak niet begrepen worden. Zo mochten wij van “Over de Brug” meermaals genieten van de bruggen die hij bouwde. Hij overtuigde ondernemers en mensen van organisaties om te investeren in de werking van “Over de Brug”, waar het creëren van fonkelmomenten centraal staat. Zo hebben we stap voor stap onze belevingstuin al mooi kunnen inkleden.
Afgelopen zaterdag gingen we naar ’t Lindje in Bilzen. De wens om nog eens samen iets te gaan eten was mogelijk dankzij het familiebedrijf Mommen van Hasselt. Zij bestonden 75 jaar zoals je in een eerdere blog kon lezen, en schonken het volledige bedrag van dit feest aan “Over de Brug”. Wij konden dankzij hen weer een droom waarmaken. Iedereen was op z’n Kerstbest en kwam met de mooiste glimlach binnen. Dat beeld alleen was voor mij al voldoende dat het een goede beslissing was. Het eten werd op voorhand besproken met Linda en er werd gekozen voor lekkers dat niet altijd bestek nodig had. Voor degenen die nieuwsgierig zijn : een lekker tasje soep, een frietje met hapjes en fruitsalade of een zoet dessertje achteraf. Weet je wat hier zo mooi was? Bijna iedereen at de frietjes met de handen, geen onderscheid… Het was duidelijk dat iedereen zich op zijn gemak voelde. Ook de mantelzorgers konden eens relaxed zitten en genieten. Door het creëren van een gezellige, veilige omgeving en natuurlijk eten dat ze zelf konden eten, was er geen onrust, geen nood om rond te dolen. En om deze mooie dag af te sluiten werden we verwend met homemade confituur van Martine.
Ik ben met een gelukkig hart huiswaarts gekeerd. Zoveel dankbaarheid voor dit moment.
Dankjewel, familie Mommen. Jullie aanwezigheid straalde zoveel warmte uit en met jullie donatie kunnen we volgend jaar weer heel veel mooie momenten organiseren. Weet dat jullie altijd welkom zijn.
Dankjewel, Rick, zonder jou stonden niet waar we nu zijn. Je hebt zaterdag zoveel mensen geboeid en natuurlijk ook gecharmeerd met je verhalen en aanwezigheid.
Dankjewel, lieve buddy’s, jullie zijn de spil in dit project. Jullie zijn goud waard.
