14 februari, Valentijntjesdag. Voor sommigen is dit een dag om zijn of haar geliefde te overstelpen met geschenken en lieve woordjes. Voor anderen is dit een dag als een ander. Voor degenen die iemand moeten missen, kan dit een droevige dag zijn. Hoe je het ook draait of keert, alles hangt ervan af hoe je deze dag zelf inkleurt of welke betekenis hij heeft voor jou.
Ik werd deze ochtend wakker en na het maken van een lekker ontbijtje, dacht ik eraan hoe blij ik ben met iedereen die op een of andere manier met ons “Over de Brug” team verbonden is. Dus ik stuurde een berichtje ons Whatsappje in …
Ik werd vertederd door de lieve, ontroerende berichten. Berichten die vooral gingen over het zorgen voor elkaar, elkaar steunen waar het nodig is, … Neen, niemand pronkte met dure cadeaus, maar toch lieten de foto’s de mooiste, onbetaalbare schatten zien ! Paul die Martine aan het helpen was met de afwas. Het was geen moeten, want hij straalde. Sonja die lekker genoot van haar ontbijtje, met de hulp van Eddy omdat het alleen niet meer zo goed lukt. Christel, die op haar ronde bij het zorgen voor anderen even een berichtje stuurde naar ons allemaal. Saskia, met de lieve woorden en animatiefoto. En zo kan ik verder gaan … Het zorgde voor een warme glimlach op mijn gezicht .
Ik hoop dat ieder van jullie vandaag zo een momentje van geluk mocht meemaken want dit zijn de dagelijkse dingen. Niet enkel op Valentijn. Vaak wordt gezegd, het moet alle dagen Valentijn zijn … Genieten van de dingen die we voor elkaar kunnen betekenen. Dingen die eens vanzelfsprekend waren, maar die we zolang mogelijk proberen vast te houden. Het is een getouwtrek tussen ons en de ziekte jongdementie, waarvan we weten dat onze armen eens moe worden en het touw niet meer kunnen vastklampen. Pralines of andere geschenken zijn dan al lang vergeten, maar deze momenten worden dan herinneringen die ons hart blijven verwarmen.
Happy Valentinesday !